وقتی صدای علیرضا قربانی در فضای استادیوم آزادی طنین‌انداز شد، زمزمه 7 هزار نفر لحظه‌‌های احساسی را رقم زد.
- گروسی: نامزدی‌ام را برای دبیرکلی سازمان ملل اعلام می‌کنم
- اعلام آمادگی ونس برای ریاست‌جمهوری آمریکا درصورت مرگ ترامپ
- آیا داماد یا فرزند رئیس‌جمهور در انتصابات دخالتی دارند؟
- رئیس هیأت فوتبال قم انتخاب شد
- هیئت رئیسه شورای شهر میناب در سال پنجم انتخاب شد
- معرفی دادستان گرمسار و روسای دادگستری ایوانکی و سرخه
- سرپرست معاونت توسعه مدیریت و منابع استانداری فارس منصوب شد
- بهزاد نبوی: از رای دادن به پزشکیان پشیمان نیستم بلکه الان راضیتر هم هستم
- رئیس پارک فناوری دانشگاه تهران ابقاء شد
- آیا تاخیر در درمان ریشه می تواند به از دست دادن دندان منجر شود؟
۲
وقتی تصاویر به صدا، صدا به احساس تبدیل می‌شود
هر حرکت انگشتان خواننده، ترجمه‌ای ست از شعر ناگفته،
لحظه‌ای که چشم را می‌بندی، با گوش جان، احساس خواننده را درک می‌کنی.
در قاب تصویر دوربین، دست‌های علیرضا قربانی روایتگر آهنگی ست که مخاطبان کنسرت با آن می‌خوانند.
آهنگی که نه فقط شنیده می‌شود، بلکه در قاب تصویر می‌توان آن را دید.
و آنگاه چهره خواننده پر احساس را می‌توان شنید.
چهره‌ای که موسیقی را جان می‌بخشد
و ما را با هر نت، یک گام به درون خودمان نزدیک‌تر می برد.
و در پایان اجرا، متوجه می‌شوی چقدر اصیل‌تر شده‌ای.
bazentekhabat.com/vdci3qaz.t1ayq2bcct.html
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به باز انتخابات است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است